Keynes in Vlaanderen

Vandaag stond er een mooie kop in De Tijd met “Keynes in Vlaanderen”.
De naam van Keynes wordt vaak als synoniem gebruikt voor “onverantwoord uitgeven van belastinggeld”. Terwijl Keynes dat niet zo bedoelde. Zoals ik reeds in mijn blogpost van 14 maart 2009 aangaf wordt bij die kritiek dikwijls vergeten dat Keynes een "deficit spending"-politiek voorstond als onderdeel van een "anticyclisch begrotingsbeleid".
Jammergenoeg is de praktijk vaak zo dat beleidsmakers zich in slechte tijden beroepen op Keynes (en meer uitgeven dan er inkomsten zijn), maar Keynes vergeten als het dan weer goed gaat (en er werk moet gemaakt worden van een begrotingsoverschot). Laten we dan Keynes niet onder vuur nemen, maar wel de beleidsmakers ter verantwoording roepen.
Soms wordt in de ganse discussie Schumpeter als antipode van Keynes opgevoerd, terwijl de “creatieve destructie”-gedachte van eerstegenoemde m.i. perfect combineerbaar is met Keynes’ begrotingsbeleid: meer overheidsgeld voor innovatie, creativiteit, ecologie, aanmoedigen van het ondernemerschap, startende ondernemingen, …
Bart Haeck, journalist bij de Tijd, die het ontwerp van nieuw Vlaams regeerakkoord kon inkijken, stelt in zijn artikel dat de focus in dat ontwerp regeerakkoord meer “ligt op de toekomst van de economie (innovatie en ecologie) en niet op het verleden ervan”.
Wat daar precies moet onder verstaan worden is mij niet helemaal duidelijk. Laat men het “jaren tachtig”-syndroom (redden van oude industrieën, het trachten vullen van bodemloze putten,…) voortaan achterwege ?
Een reactie op dit artikel stelt het volgende: “Schulden maken om een crisis op te lossen die het gevolg is van ... overdreven schulden. Zoals Joshua Cooper Ramo schrijft in The Unthinkable http://www.hachettebookgroup.com/features/unthinkable/index.html: "The best ideas of our leaders seem to make our problems worse". Er is dringend een alternatief nodig, de vorming van een beweging van bewuste burgers die, langs een coup d'état mental, rechtstreeks het beleid sturen naar een evolutief model ...”. Alleszins een reactie om over na te denken en weer iets om te lezen.
Ik kijk met veel belangstelling uit naar het definitieve regeerakkoord. Maar nog veel meer naar het in de praktijk brengen van dat beleid.
The proof of the pudding is in the eating.